کتاب سیمای فرزانگان جلد 12

برشی از کتاب:

مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ

شاید درتمام احادیث نبوی هیچ حدیثی از نظر تواتر و اتفاق به پایه حدیث غدیر نرسد، کافی است بدانیم که یکصد و بیست و یک نفر صحابی و قریب نود نفر از تابعان و سسصد و شصت عالم سنی آن را از پیامبر نقل کرده اند و گذشته از این، علمای شیعه نیز بالا اتفاق به نقل از آن حدیث پرداخته اند.

اصلا قابل تصور نیست که پیامبر گرامی در آن زمان حساس که حکومت اسلامی از جانب سه قدرت تهدید میشد برای رهبری، فکر نکند. رومیان از یک سو، جامعه آتش پرستان ایرانی از سوی  دیگر و از ستون پنجم یعنی منافقان از داخل پیوسته در صدد براندازی بودند. این شرایط ایجاب میکرد که رسول خدا به امر الهی فردی را به عنوان رهبر معرفی نماید که عقل و درایت ،ایمان و تقوا،علم و آگاهی و تمام صفات نیکو در او گرد آمده و پس از پیامبر برترین انسان ها در روی زمین به شمار رود و لذا ما در چنین روزی میگوییم:الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلاَيَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ