کتاب داستانهای شاهنامه

برشی از کتاب:
“اگر تندبادی برخیزد و ترنجی نارسیده را بر خاک افکند، آن باد ستمکار است یا دادگر؟ چنانچه مرگ داد است، بیداد چیست و این همه ناله و فریاد از بهر چیست؟ تو ای انسان بر این راز آگاه نیستی و راه چون و چرا بر تو بسته است. هنگامی که مرگ فرارسد، پیر و جوان نمی‌شناسد. و پیری سبب مرگ نیست. مرگ داد است و جای ناله و زاری نیست. در آن کوش که پس از مرگ کارهای نیک از تو بماند. اکنون داستان رزم سهراب می‌گویم.
این، داستانی است از گفته‌های دهقان که وی از موبدی شنیده است و من از زبان وی می‌گویم بامداد روزی از روزها رستم با غمی در دل، به قصد شکار برخاست و به شکارگاهی در مرز توران رفت. بیابانی دید پر از گور، شاد شد و چند شکار انداخت. آتشی برافروخت و پوری بریان کرد و بخورد سپس برآسود و به خواب رفت..”