نیمه شعبان روزی که مهدی موعود متولد شد و برای همیشه نور امیدی در دل مومنان روشن گردید. در برخی روایات، شب نیمه شعبان پس از شب قدر برترین شب‌ها دانسته شده است.
روایات نقل شده از پیامبر اکرم(ص) و امامان شیعه بر اهمیت شب‌زنده‌داری و عبادت در شب نیمه شعبان تأکید دارد؛ از جمله در روایتی آمده است: جبرئیل در شب نیمه شعبان پیامبر(ص) را از خواب بیدار کرد و به برپایی نماز، قرائت قرآن، دعا و استغفار در این شب سفارش نمود. در روایتی دیگر، یکی از همسران پیامبر از عبادت خاص و سجده‌های طولانی پیامبر در شب نیمه شعبان خبر داده استدر احادیثی از امام علی(ع) و امام صادق(ع) نیز بر عبادت و انجام اعمال خاص شب نیمه شعبان تأکید شده است.
در روزی که سپیدی دل های آدمیان رنگ باخته اند؛ دیدگان زمین در انتظار اندکی سپیده دم بارانی ست اهمیت اعمال نیمه شعبان پررنگ تر از هر زمان دیگری ست:
غسل کردن که باعث تخفیف گناهان می‌شود.
احیاء این شب به نماز، دعا و استغفار.
خواندن دعای کمیل.
زیارت امام حسین(ع) که باعث بخشش گناهان می‌شود
ذکرهای “سُبْحانَ الله”، “الْحَمْدُلِلهِ”، “اللهُ اَکْبَرُ” وَ “لا اِلهَ اِلا الله” صد مرتبه گفته شود.
خواندن نماز جعفر طیار
در ادامه با اهمیت نیمه شعبان در شعر و ادب فارسی آشنا می‌شویم:
نیمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، شب برات نامیده شده است. ابوریحان بیرونی در کتاب «التفهیم» دربارهٔ شب برات آورده است:
«… و شب پانزدهم از ماه شعبان، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هرکه اندرو عبادت کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از دوزخ»
حافظ شیرازی در کنار کلمه برات از تعبیر شب قدر برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است.
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی/ آن شب قدر که این تازه براتم دادند
مولوی نیز از تعبیر شب قدر و برات برای نیمه شعبان استفاده کرده است:
شب «قدر» است او، دریاب او را امان یابی چو برخوانی براتش
