ما در جنگ نظامی توانستیم خودمان را پیروز کنیم؛ به کمک چه چیزی!؟ به کمک باور و ایمان و اتّکای به نفس و وحدت و امید به آینده و روشن بودن هدف ها و تکیه به نیروهای ذاتی خویش و تکیه به اسلام. اگر ملت ایران هشت سال جنگ تحمیلی را نمی داشت؛ اما این اعتماد به نفس را هم نمی داشت؛ این قدرت علمی، نظامی و پیشرفت صنعتی را هم نمی داشت؛ این عزّتی را هم که در مقابل چشم جهانیان به دست آورده است، نمی داشت؛ این حالت یاس و ناامیدی از تسلّط بر این ملت هم در دل دشمنان بزرگ او به وجود نمی آمد.
این جنگ آن قدر حرف گفتنی دارد که اگر ده ها سال هنرمندان ما و افراد خوش ذوق و با ابتکار بنشینند و در جزء جزء آن کار کنند، باز هم حرف های گفتنی خواهند داشت.
ما جنگ با این عظمت و پر از حماسه و حقیقتاً پر از جلوه های زیبا و بی نظیر داشته ایم؛ نسل جدید هم از آن خبر ندارد! باید این ها احیاء، بازیابی و بازسازی شود و در معرض دید قرار گیرد. جوهر انقلاب و ایمان در این میدان خطر، [جنگ 8 ساله] خود را در اراده و عمل و قدرت مدیریّت انسان ها نشان داد.
جنگ تحمیلی هشت ساله ما، داستان عبرت آموز عجیبی است.
جنگ هشت ساله، جنگ دو کشور و دو ارتش نبود؛ جنگ یک ائتلاف نانوشته جهانی بود که تصمیم داشتند حدّاکثر فشار ممکن را از لحاظ نظامی و اقتصادی و غیره بر علیه ملتی وارد بیاورند، تا از راهی که در پیش گرفته بود برگردد؛ ولی نتوانستند.
مقام معظم رهبری
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.