کتاب تنی

محمدحسین پسر نورالله راوی داستان است که روایتی از ناپدید شدن برادر ناتنی خود را برای ما تعریف می‌کند. این خانواده همه روحانی هستند و با زحمت و تلاش یک کارگاه قالی بافی دارند که محل درآمدشان است و به نوعی بخشی از این قالی بافی در امور خیر هم صرف می‌شود. محمدحسین از کودکی تا ناپدید شدن عطا را مرور می‌کند و زندگی تک‌تک افراد خانواده روحانی خویش را شرح می‌دهد. از پدر بزرگش که عالم بزرگی بوده تا مادربزرگش که در نیمه‌های داستان دچار آلزایمر می‌شود و با پسران شهیدش زندگی می‌کند و از دنیای مادی ما فارغ است.