کتاب چرا تو؟!

“حاجی گفت خودمون باید وارد عمل بشیم و این شرط ها راقبول کنیم و حتی اجرایی و عملیاتی کنیم تا نگاه ها و اشاره ها به سمت آقا نره!
اینجوری حتی اگه آقا قلبا ناراضی هم باشه، اما نمیتونه خودش رو هم به دعوای داخلی مشغول کنه و هم به دعوای خارجی! ماکه جام زهر خوراندنمون مَلَسه! اصلا گردن ما!
ولی بذار تاریخ بنویسه که ما با دشمن نشستیم و بستیم و گول خوردیم. اما آقا بدبین بود و نمیگذاشت و به خاطر ما کوتاه اومد!
رفقا تنها راه برگردون کلاف پیچیده اداره کشور، به دست مدیریت اصلیش، کم کردن دعواهاست وگرنه من عاشق بریدن سر دوتا دیپلماتِ جاسوس زاده ای هستم که امروز وقتی اومدن، اولش برام انگشتر و عطر آوردن، و وقتی میخواستن برن،احساس می‌کردم نه تنها انگشتر تو دستم نیست، بلکه انگشتمو قطع کردن و باخودشون بردن! اصلا همه چیز تقصیر من! من بد! من گنهکار! من سازشکار! اما اجازه بدین با برداشتن سایه ی جنگ، اول به زیر ساخت ها برسیم و بعدش پدرِ پدرِ پدرسگ دشمن رو از تو گور و کفن بکشیم بیرون و آتش بزنیم!”