کتاب گرگ های پوشالی

پاییز 1943 بود که زندگی آرامم به تب و تاب افتاد؛ دلیلش نه فقط جنگی که کل دنیا را به جان هم انداخته بود، بلکه دختر بدجنسی بود که با آمدنش به تپه هایمان، همه چیز را عوض کرد.
بعضی وقتها آنقدر گیج و گنگ میشدم که حس میکردم بدنه ی یک آسیاب بادی ام که دورتادورش پر از همهمه و هیاهوست؛ اما در طول آن مدت آشفته و بهم ریخته، می دانستم درست نیست با یک کتاب و یک سیب توی طویله پنهان شوم و اجازه بدهم همه ی اتفاقها بدون من پیش برود. نمیشد دوازده ساله شوم، بدون اینکه گلیم خودم را از آب بیرون بکشم؛ منظورم جایگاه، کمی اختیار و امکان کسی شدن در زندگی است. اما همه چیز به اینها ختم نمیشد.
سالی که دوازده سالم شد، یاد گرفتم حرفی که میزنم و کاری که انجام میدهم، اهمیت دارد؛ آنقدر که گاهی مطمئن نبودم بار آن همه مسئولیت را میخواهم به دوش بکشم یا نه.